alkái
Hungarian
Etymology
alka + -i (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlkaːji]
- Hyphenation: al‧kái
Noun
alkái
- third-person singular multiple-possession possessive of alka
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | alkái |
| accusative | — | alkáit |
| dative | — | alkáinak |
| instrumental | — | alkáival |
| causal-final | — | alkáiért |
| translative | — | alkáivá |
| terminative | — | alkáiig |
| essive-formal | — | alkáiként |
| essive-modal | — | alkáiul |
| inessive | — | alkáiban |
| superessive | — | alkáin |
| adessive | — | alkáinál |
| illative | — | alkáiba |
| sublative | — | alkáira |
| allative | — | alkáihoz |
| elative | — | alkáiból |
| delative | — | alkáiról |
| ablative | — | alkáitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | alkáié |
| non-attributive possessive – plural |
— | alkáiéi |