alkáik
Hungarian
Etymology
alka + -ik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlkaːjik]
- Hyphenation: al‧ká‧ik
Noun
alkáik
- third-person plural multiple-possession possessive of alka
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | alkáik |
| accusative | — | alkáikat |
| dative | — | alkáiknak |
| instrumental | — | alkáikkal |
| causal-final | — | alkáikért |
| translative | — | alkáikká |
| terminative | — | alkáikig |
| essive-formal | — | alkáikként |
| essive-modal | — | alkáikul |
| inessive | — | alkáikban |
| superessive | — | alkáikon |
| adessive | — | alkáiknál |
| illative | — | alkáikba |
| sublative | — | alkáikra |
| allative | — | alkáikhoz |
| elative | — | alkáikból |
| delative | — | alkáikról |
| ablative | — | alkáiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | alkáiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | alkáikéi |