alkonyatuk
Hungarian
Etymology
alkonyat + -uk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlkoɲɒtuk]
- Hyphenation: al‧ko‧nya‧tuk
Noun
alkonyatuk
- third-person plural single-possession possessive of alkonyat
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | alkonyatuk | — |
| accusative | alkonyatukat | — |
| dative | alkonyatuknak | — |
| instrumental | alkonyatukkal | — |
| causal-final | alkonyatukért | — |
| translative | alkonyatukká | — |
| terminative | alkonyatukig | — |
| essive-formal | alkonyatukként | — |
| essive-modal | alkonyatukul | — |
| inessive | alkonyatukban | — |
| superessive | alkonyatukon | — |
| adessive | alkonyatuknál | — |
| illative | alkonyatukba | — |
| sublative | alkonyatukra | — |
| allative | alkonyatukhoz | — |
| elative | alkonyatukból | — |
| delative | alkonyatukról | — |
| ablative | alkonyatuktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
alkonyatuké | — |
| non-attributive possessive – plural |
alkonyatukéi | — |