alluo
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈal.lu.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈal.lu.o]
Verb
alluō (present infinitive alluere, perfect active alluī); third conjugation, no supine stem
Conjugation
Conjugation of alluō (third conjugation, no supine stem)
indicative | singular | plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | alluō | alluis | alluit | alluimus | alluitis | alluunt | ||||||
imperfect | alluēbam | alluēbās | alluēbat | alluēbāmus | alluēbātis | alluēbant | |||||||
future | alluam | alluēs | alluet | alluēmus | alluētis | alluent | |||||||
perfect | alluī | alluistī | alluit | alluimus | alluistis | alluērunt, alluēre | |||||||
pluperfect | allueram | alluerās | alluerat | alluerāmus | alluerātis | alluerant | |||||||
future perfect | alluerō | allueris | alluerit | alluerimus | allueritis | alluerint | |||||||
passive | present | alluor | allueris, alluere |
alluitur | alluimur | alluiminī | alluuntur | ||||||
imperfect | alluēbar | alluēbāris, alluēbāre |
alluēbātur | alluēbāmur | alluēbāminī | alluēbantur | |||||||
future | alluar | alluēris, alluēre |
alluētur | alluēmur | alluēminī | alluentur | |||||||
subjunctive | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | alluam | alluās | alluat | alluāmus | alluātis | alluant | ||||||
imperfect | alluerem | alluerēs | allueret | alluerēmus | alluerētis | alluerent | |||||||
perfect | alluerim | alluerīs | alluerit | alluerīmus | alluerītis | alluerint | |||||||
pluperfect | alluissem | alluissēs | alluisset | alluissēmus | alluissētis | alluissent | |||||||
passive | present | alluar | alluāris, alluāre |
alluātur | alluāmur | alluāminī | alluantur | ||||||
imperfect | alluerer | alluerēris, alluerēre |
alluerētur | alluerēmur | alluerēminī | alluerentur | |||||||
imperative | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | — | allue | — | — | alluite | — | ||||||
future | — | alluitō | alluitō | — | alluitōte | alluuntō | |||||||
passive | present | — | alluere | — | — | alluiminī | — | ||||||
future | — | alluitor | alluitor | — | — | alluuntor | |||||||
non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
active | passive | active | passive | ||||||||||
present | alluere | alluī | alluēns | — | |||||||||
future | — | — | — | alluendus | |||||||||
perfect | alluisse | — | — | — | |||||||||
verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
alluendī | alluendō | alluendum | alluendō | — | — |
References
- “alluo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- alluo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.