almáttugur

Icelandic

Etymology

From Old Norse almáttigr, from Proto-Germanic *alamahtīgaz.

Adjective

almáttugur (not comparable)

  1. almighty, omnipotent

Declension

Positive forms of almáttugur
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative almáttugur almáttug almáttugt
accusative almáttugan almáttuga
dative almáttugum almáttugri almáttugu
genitive almáttugs almáttugrar almáttugs
plural masculine feminine neuter
nominative almáttugir almáttugar almáttug
accusative almáttuga
dative almáttugum
genitive almáttugra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative almáttugi almáttuga almáttuga
acc/dat/gen almáttuga almáttugu
plural (all-case) almáttugu

Further reading