máttugur

Icelandic

Etymology

From Old Norse máttigr, from Proto-Germanic *mahtīgaz.

Adjective

máttugur (comparative máttugri, superlative máttugastur)

  1. powerful, mighty

Declension

Positive forms of máttugur
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative máttugur máttug máttugt
accusative máttugan máttuga
dative máttugum máttugri máttugu
genitive máttugs máttugrar máttugs
plural masculine feminine neuter
nominative máttugir máttugar máttug
accusative máttuga
dative máttugum
genitive máttugra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative máttugi máttuga máttuga
acc/dat/gen máttuga máttugu
plural (all-case) máttugu
Comparative forms of máttugur
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) máttugri máttugri máttugra
plural (all-case) máttugri
Superlative forms of máttugur
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative máttugastur máttugust máttugast
accusative máttugastan máttugasta
dative máttugustum máttugastri máttugustu
genitive máttugasts máttugastrar máttugasts
plural masculine feminine neuter
nominative máttugastir máttugastar máttugust
accusative máttugasta
dative máttugustum
genitive máttugastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative máttugasti máttugasta máttugasta
acc/dat/gen máttugasta máttugustu
plural (all-case) máttugustu

Derived terms