ambicjusz

Polish

Etymology

From ambicja +‎ -usz. First attested in 1864.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /amˈbi.t͡sjuʂ/
  • Rhymes: -it͡sjuʂ
  • Syllabification: am‧bi‧cjusz

Noun

ambicjusz m pers

  1. (derogatory, somewhat dated) ambitionist
    Synonyms: (obsolete) ambicjant, (archaic) ambicjoner, ambitnik

Declension

Declension of ambicjusz
singular plural
nominative ambicjusz ambicjusze
genitive ambicjusza ambicjuszy
dative ambicjuszowi ambicjuszom
accusative ambicjusza ambicjuszy
instrumental ambicjuszem ambicjuszami
locative ambicjuszu ambicjuszach
vocative ambicjuszu ambicjusze
adjectives
adverbs
nouns
verb

References

  1. ^ Ojczyzna : dziennik polityczny, literacki i naukowy‎[1] (in Polish), number [R.1], № 32, 1864, page 2

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.