amenderen
Dutch
Etymology
Borrowed from French amender, from Middle French amender, from Old French amender, from Latin ēmendō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌaː.mɛnˈdeː.rə(n)/, /ˌaː.mɑnˈdeː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: amen‧de‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
amenderen
Conjugation
| Conjugation of amenderen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | amenderen | |||
| past singular | amendeerde | |||
| past participle | geamendeerd | |||
| infinitive | amenderen | |||
| gerund | amenderen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | amendeer | amendeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | amendeert, amendeer2 | amendeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | amendeert | amendeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | amendeert | amendeerde | ||
| 3rd person singular | amendeert | amendeerde | ||
| plural | amenderen | amendeerden | ||
| subjunctive sing.1 | amendere | amendeerde | ||
| subjunctive plur.1 | amenderen | amendeerden | ||
| imperative sing. | amendeer | |||
| imperative plur.1 | amendeert | |||
| participles | amenderend | geamendeerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||