ammotus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ammoveō.
Participle
ammōtus (feminine ammōta, neuter ammōtum); first/second-declension participle
- alternative form of admōtus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ammōtus | ammōta | ammōtum | ammōtī | ammōtae | ammōta | |
| genitive | ammōtī | ammōtae | ammōtī | ammōtōrum | ammōtārum | ammōtōrum | |
| dative | ammōtō | ammōtae | ammōtō | ammōtīs | |||
| accusative | ammōtum | ammōtam | ammōtum | ammōtōs | ammōtās | ammōta | |
| ablative | ammōtō | ammōtā | ammōtō | ammōtīs | |||
| vocative | ammōte | ammōta | ammōtum | ammōtī | ammōtae | ammōta | |