amorfa
See also: amorfā and amorfą
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /aˈmɔr.fa/
- Rhymes: -ɔrfa
- Hyphenation: a‧mòr‧fa
Adjective
amorfa
- feminine singular of amorfo
Latvian
Adjective
amorfa
- inflection of amorfs:
- genitive masculine singular
- nominative feminine singular
Polish
Etymology
Learned borrowing from New Latin Amorpha, from Ancient Greek ἄμορφος (ámorphos).[1] First attested in 1805.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈmɔr.fa/
- Rhymes: -ɔrfa
- Syllabification: a‧mor‧fa
Noun
amorfa f
Declension
Declension of amorfa
Related terms
adjective
References
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “amorfa”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Izabela Czartoryska (1805) Myśli różne o sposobie zakładania ogrodów[1] (in Polish), page 51
Further reading
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /aˈmɔʁ.fɐ/ [aˈmɔh.fɐ]
- (São Paulo) IPA(key): /aˈmɔɾ.fɐ/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /aˈmɔʁ.fɐ/ [aˈmɔχ.fɐ]
- (Southern Brazil) IPA(key): /aˈmɔɻ.fa/
- (Portugal) IPA(key): /ɐˈmɔɾ.fɐ/
- Rhymes: -ɔɾfɐ
- Hyphenation: a‧mor‧fa
Adjective
amorfa
- feminine singular of amorfo
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /aˈmoɾfa/ [aˈmoɾ.fa]
- Rhymes: -oɾfa
- Syllabification: a‧mor‧fa
Adjective
amorfa
- feminine singular of amorfo
Swedish
Adjective
amorfa
- inflection of amorf:
- definite singular
- plural