amorficzny

Polish

Etymology

From a- +‎ -morf +‎ -iczny. First attested in 1849.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.mɔrˈfit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: a‧mor‧ficz‧ny

Adjective

amorficzny (not comparable, no derived adverb)

  1. (chemistry) amorphous (lacking form or shape)
    Synonyms: bezkształtny, bezpostaciowy

Declension

Declension of amorficzny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative amorficzny amorficzna amorficzne amorficzni amorficzne
genitive amorficznego amorficznej amorficznego amorficznych
dative amorficznemu amorficznej amorficznemu amorficznym
accusative amorficznego amorficzny amorficzną amorficzne amorficznych amorficzne
instrumental amorficznym amorficzną amorficznym amorficznymi
locative amorficznym amorficznej amorficznym amorficznych

Derived terms

noun
nouns

Collocations

Collocations
  • częściowo amorficzny ― partially amorphous
  • krzem amorficzny ― amorphous silicon
  • faza amorficzna ― amorphous phase
  • ciało amorficzne ― amorphous body
  • substancja amorficzna ― amorphous substance
  • materiały amorficzne ― amorphous materials
  • struktura amorficzna ― amorphous structure
  • węgiel amorficzny ― amorphous carbon
  • kształt amorficzny ― amorphous shape
  • amorficzny twór ― an amorphous creation
  • amorficzna masa ― amorphous mass
  • amorficzna postać ― amorphous character
  • amorficzny stan ― amorphous state

References

  1. ^ Sylwery Stroiński (1849) Rozbiór chemiczny nasion gorczycy czarnéj = Seminum sinapis nigrae‎[1] (in Polish), page 5

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.