amplifiëren
Dutch
Etymology
Borrowed from French amplifier.
Pronunciation
- IPA(key): /ɑm.pli.fiˈ(j)eː.rə(n)/
- Hyphenation: am‧pli‧fi‧e‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
amplifiëren
- alternative form of amplificeren
Conjugation
| Conjugation of amplifiëren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | amplifiëren | |||
| past singular | amplifieerde | |||
| past participle | geamplifieerd | |||
| infinitive | amplifiëren | |||
| gerund | amplifiëren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | amplifieer | amplifieerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | amplifieert, amplifieer2 | amplifieerde | ||
| 2nd person sing. (u) | amplifieert | amplifieerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | amplifieert | amplifieerde | ||
| 3rd person singular | amplifieert | amplifieerde | ||
| plural | amplifiëren | amplifieerden | ||
| subjunctive sing.1 | amplifiëre | amplifieerde | ||
| subjunctive plur.1 | amplifiëren | amplifieerden | ||
| imperative sing. | amplifieer | |||
| imperative plur.1 | amplifieert | |||
| participles | amplifiërend | geamplifieerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||