anaforyczny

Polish

Etymology

From anafora +‎ -yczny. First attested in 1840.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.na.fɔˈrɘt͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: a‧na‧fo‧rycz‧ny

Adjective

anaforyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, rhetoric, linguistics) anaphora; anaphoric
    zaimek anaforyczny ― anaphoric pronoun
    powiązanie anaforyczne ― anaphoric link/reference
    wyrażenie anaforyczne ― anaphoric expression
    poprzednik anaforyczny ― anaphoric protasis
    użycie anaforyczne ― anaphoric use/usage
    funkcja anaforyczna ― anaphoric function

Declension

Declension of anaforyczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative anaforyczny anaforyczna anaforyczne anaforyczni anaforyczne
genitive anaforycznego anaforycznej anaforycznego anaforycznych
dative anaforycznemu anaforycznej anaforycznemu anaforycznym
accusative anaforycznego anaforyczny anaforyczną anaforyczne anaforycznych anaforyczne
instrumental anaforycznym anaforyczną anaforycznym anaforycznymi
locative anaforycznym anaforycznej anaforycznym anaforycznych

References

  1. ^ WMarek itruwiusz (1840) Marka Witruwiusza Polliona o budownictwie ksiąg dziesięć. T. 2.‎[1] (in Polish), page 275

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.