anatemat
Romanian
Etymology
Past participle of anatema.
Noun
anatemat n (plural anatematuri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | anatemat | anatematul | anatematuri | anatematurile | |
| genitive-dative | anatemat | anatematului | anatematuri | anatematurilor | |
| vocative | anatematule | anatematurilor | |||
Verb
anatemat (past participle of anatema)
- past participle of anatema