anatinus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.naˈtiː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.naˈt̪iː.nus]
Adjective
anatīnus (feminine anatīna, neuter anatīnum); first/second-declension adjective
- Of, or resembling a duck.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | anatīnus | anatīna | anatīnum | anatīnī | anatīnae | anatīna | |
| genitive | anatīnī | anatīnae | anatīnī | anatīnōrum | anatīnārum | anatīnōrum | |
| dative | anatīnō | anatīnae | anatīnō | anatīnīs | |||
| accusative | anatīnum | anatīnam | anatīnum | anatīnōs | anatīnās | anatīna | |
| ablative | anatīnō | anatīnā | anatīnō | anatīnīs | |||
| vocative | anatīne | anatīna | anatīnum | anatīnī | anatīnae | anatīna | |
Related terms
Descendants
- English: anatine
References
- “anatinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "anatinus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- anatinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.