andrum
English
Noun
andrum (uncountable)
Swedish
Etymology
Inherited from Old Swedish andarum.
Noun
andrum n
- breathing space (respite)
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | andrum | andrums |
definite | andrummet | andrummets | |
plural | indefinite | andrum | andrums |
definite | andrummen | andrummens |