angustatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of angustō.
Participle
angustātus (feminine angustāta, neuter angustātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | angustātus | angustāta | angustātum | angustātī | angustātae | angustāta | |
| genitive | angustātī | angustātae | angustātī | angustātōrum | angustātārum | angustātōrum | |
| dative | angustātō | angustātae | angustātō | angustātīs | |||
| accusative | angustātum | angustātam | angustātum | angustātōs | angustātās | angustāta | |
| ablative | angustātō | angustātā | angustātō | angustātīs | |||
| vocative | angustāte | angustāta | angustātum | angustātī | angustātae | angustāta | |