annexeren
Dutch
Etymology
Borrowed from Middle French annexer.
Pronunciation
- IPA(key): /ɑnɛkˈseːrə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: an‧nexe‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
annexeren
- (transitive) to annex, to incorporate by force
- (transitive, obsolete) to legally incorporate, join or link [with aan ‘to’]
- (transitive, obsolete) to append, to annex (a document)
Conjugation
| Conjugation of annexeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | annexeren | |||
| past singular | annexeerde | |||
| past participle | geannexeerd | |||
| infinitive | annexeren | |||
| gerund | annexeren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | annexeer | annexeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | annexeert, annexeer2 | annexeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | annexeert | annexeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | annexeert | annexeerde | ||
| 3rd person singular | annexeert | annexeerde | ||
| plural | annexeren | annexeerden | ||
| subjunctive sing.1 | annexere | annexeerde | ||
| subjunctive plur.1 | annexeren | annexeerden | ||
| imperative sing. | annexeer | |||
| imperative plur.1 | annexeert | |||
| participles | annexerend | geannexeerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||