antemeridianus
Latin
Etymology
From ante- (“before”) + merīdiēs (“midday”) + -ānus (adjective-forming suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [an.tɛ.mɛ.riː.diˈaː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [an̪.t̪e.me.ri.d̪iˈaː.nus]
Adjective
antemerīdiānus (feminine antemerīdiāna, neuter antemerīdiānum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | antemerīdiānus | antemerīdiāna | antemerīdiānum | antemerīdiānī | antemerīdiānae | antemerīdiāna | |
| genitive | antemerīdiānī | antemerīdiānae | antemerīdiānī | antemerīdiānōrum | antemerīdiānārum | antemerīdiānōrum | |
| dative | antemerīdiānō | antemerīdiānae | antemerīdiānō | antemerīdiānīs | |||
| accusative | antemerīdiānum | antemerīdiānam | antemerīdiānum | antemerīdiānōs | antemerīdiānās | antemerīdiāna | |
| ablative | antemerīdiānō | antemerīdiānā | antemerīdiānō | antemerīdiānīs | |||
| vocative | antemerīdiāne | antemerīdiāna | antemerīdiānum | antemerīdiānī | antemerīdiānae | antemerīdiāna | |
Antonyms
References
- “antemeridianus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “antemeridianus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers