pomeridianus
Latin
Alternative forms
- posmerīdiānus
- postmerīdiānus
Etymology
From post- (“after”) + merīdiēs (“midday”) + -ānus (adjective-forming suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [poː.mɛ.riː.diˈaː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [po.me.ri.d̪iˈaː.nus]
Adjective
pōmerīdiānus (feminine pōmerīdiāna, neuter pōmerīdiānum); first/second-declension adjective
- postmeridian, related to afternoon
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pōmerīdiānus | pōmerīdiāna | pōmerīdiānum | pōmerīdiānī | pōmerīdiānae | pōmerīdiāna | |
| genitive | pōmerīdiānī | pōmerīdiānae | pōmerīdiānī | pōmerīdiānōrum | pōmerīdiānārum | pōmerīdiānōrum | |
| dative | pōmerīdiānō | pōmerīdiānae | pōmerīdiānō | pōmerīdiānīs | |||
| accusative | pōmerīdiānum | pōmerīdiānam | pōmerīdiānum | pōmerīdiānōs | pōmerīdiānās | pōmerīdiāna | |
| ablative | pōmerīdiānō | pōmerīdiānā | pōmerīdiānō | pōmerīdiānīs | |||
| vocative | pōmerīdiāne | pōmerīdiāna | pōmerīdiānum | pōmerīdiānī | pōmerīdiānae | pōmerīdiāna | |
Antonyms
Descendants
- → English: postmeridian
References
- “pomeridianus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pomeridianus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pomeridianus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.