antroponimiczny

Polish

Etymology

From antroponimia +‎ -iczny. First attested in 1928.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /an.trɔ.pɔ.ɲiˈmit͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: an‧tro‧po‧ni‧micz‧ny

Adjective

antroponimiczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) anthroponym

Declension

Declension of antroponimiczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative antroponimiczny antroponimiczna antroponimiczne antroponimiczni antroponimiczne
genitive antroponimicznego antroponimicznej antroponimicznego antroponimicznych
dative antroponimicznemu antroponimicznej antroponimicznemu antroponimicznym
accusative antroponimicznego antroponimiczny antroponimiczną antroponimiczne antroponimicznych antroponimiczne
instrumental antroponimicznym antroponimiczną antroponimicznym antroponimicznymi
locative antroponimicznym antroponimicznej antroponimicznym antroponimicznych
noun

References

  1. ^ Polska Akademia Nauk, Komitet Słowianoznawstwa (1928) Slavia Orientalis‎[1], volumes 27-28, Państwowe Wydawn. Naukowe, page 545: “Dla pokazania dużej produktywności sufiksu w ramach kategorii nomina agentis autorka wykorzystała materiał antroponimiczny Zakarpacia (Bodnar Wynar, Sidlar itp.). Na omawianym terytorium występują również w tej funkcji formanty […]”

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.