anularius

Latin

Etymology

From ānulus (ring, signet ring) +‎ -ārius.

Pronunciation

Adjective

ānulārius (feminine ānulāria, neuter ānulārium); first/second-declension adjective

  1. Of or pertaining to a signet ring.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ānulārius ānulāria ānulārium ānulāriī ānulāriae ānulāria
genitive ānulāriī ānulāriae ānulāriī ānulāriōrum ānulāriārum ānulāriōrum
dative ānulāriō ānulāriae ānulāriō ānulāriīs
accusative ānulārium ānulāriam ānulārium ānulāriōs ānulāriās ānulāria
ablative ānulāriō ānulāriā ānulāriō ānulāriīs
vocative ānulārie ānulāria ānulārium ānulāriī ānulāriae ānulāria

Noun

ānulārius m (genitive ānulāriī or ānulārī); second declension

  1. A ring maker.

Declension

Second-declension noun.

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References

  • anularius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • anularius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • anularius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.