aoristus
Dutch
Etymology
Borrowed from Latin aoristus, from Ancient Greek ἀόριστος (aóristos).
Pronunciation
- IPA(key): /ˌaː.oːˈrɪs.tʏs/
Audio: (file) - Hyphenation: ao‧ris‧tus
Noun
aoristus m (plural aoristi or aoristussen, diminutive aoristusje n)
Derived terms
- aoristisch
- aoristusstam
- stamaoristus
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἀόριστος (aóristos).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.ɔˈrɪs.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.oˈris.t̪us]
Adjective
aoristus (feminine aorista, neuter aoristum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | aoristus | aorista | aoristum | aoristī | aoristae | aorista | |
| genitive | aoristī | aoristae | aoristī | aoristōrum | aoristārum | aoristōrum | |
| dative | aoristō | aoristae | aoristō | aoristīs | |||
| accusative | aoristum | aoristam | aoristum | aoristōs | aoristās | aorista | |
| ablative | aoristō | aoristā | aoristō | aoristīs | |||
| vocative | aoriste | aorista | aoristum | aoristī | aoristae | aorista | |
References
- aoristus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.