apoteka

• apotekene

apoteka n

1. definite plural of apotek

apoteka n

1. definite plural of apotek

Learned borrowing from Latin apothēca.^[1][2][3] First attested in the second half of the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /apɔtɛːka/
• IPA^(key): (15^th CE) /apɔteka/

apoteka f

1. (pharmacy, attested in Masovia) pharmacy
   • 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią]‎^[2], Mierzeniec, Płock, line 307:

     Nye pomogv apoteky, przeczyw mnye zathne leky

     [Nie pomogą apoteki, przeciw mnie żadne leki]

• Polish: apteka, apoteka, aptyka, japtyka, hapteka (Middle Polish), aptéka, apotéka (Masuria, Warmia), aptéka (Masuria, Ostróda, Warmia)
  • → Belarusian: аптэ́ка (aptéka)
  • → Kashubian: aptéka
  • → Russian: апте́ка (aptéka) (see there for further descendants)
  • → Slovincian: aptéka
  • → Ukrainian: апте́ка (aptéka)
• Silesian: aptyka, japtyka

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(apteka) apoteka”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

From Latin apothēca. Doublet of bùtik.

apotéka f (Cyrillic spelling апоте́ка)

1. apothecary (place)
2. pharmacy

• ljèkārna

• apotèkār