aquatilis
Latin
Etymology
From aqua (“water”) + -ātilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈkʷaː.tɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈkʷaː.t̪i.lis]
Adjective
aquātilis (neuter aquātile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | aquātilis | aquātile | aquātilēs | aquātilia | |
| genitive | aquātilis | aquātilium | |||
| dative | aquātilī | aquātilibus | |||
| accusative | aquātilem | aquātile | aquātilēs aquātilīs |
aquātilia | |
| ablative | aquātilī | aquātilibus | |||
| vocative | aquātilis | aquātile | aquātilēs | aquātilia | |
Related terms
References
- “aquatilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “aquatilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers