ararakanga
Old Tupi
Alternative forms
| Historical spellings | |
|---|---|
| Marcgrave (1648) | araracanga |
Etymology
Inherited from Proto-Tupi-Guarani *ararakaŋ. By surface analysis, arara (“macaw”) + akanga (“head”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [a.ɾa.ɾaˈkã.ŋa]
- Rhymes: -ãŋa
- Hyphenation: a‧ra‧ra‧ka‧nga
Noun
ararakanga (unpossessable)
- (hapax legomenon) red-and-green macaw (Ara chloropterus)
- [1648, Georg Marcgrave, Willem Piso, Historia Naturalis Brasiliae [Brazilian Natural History], Rerum Naturalium Historiae, book V, chapter XI (in Latin), Amsterdam: Elzevir, page 206:
- Araracanga Braſilienſibus, Pſittacus maximus […] Totum caput, collum, pectus, ventor, crura ſuperiora & cauda inferius, ut & initium alarum ſuperius elegantibus rubris pennis veſtiuntur, per medietatem autem alae tectae ſunt viridibus, extrema autem medietas alarum uſque ad finem coeruleis ornatur.
- (please add an English translation of this quotation)]
Descendants
- Nheengatu: ararakanga
- → New Latin: aracanga (learned)
- → English: aracanga (learned)
- → Portuguese: araracanga
- → English: araracanga
References
- ^ Eduardo de Almeida Navarro (2013) “ararakanga”, in Dicionário de tupi antigo: a língua indígena clássica do Brasil [Dictionary of Old Tupi: The Classical Indigenous Language of Brazil] (overall work in Portuguese), São Paulo: Global, →ISBN, page 59, column 2