arcatură
Romanian
Etymology
Borrowed from French arcature.
Noun
arcatură f (plural arcaturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | arcatură | arcatura | arcaturi | arcaturile | |
| genitive-dative | arcaturi | arcaturii | arcaturi | arcaturilor | |
| vocative | arcatură, arcaturo | arcaturilor | |||