armentarius

Latin

Etymology

From armentum (herd, livestock, cattle) +‎ -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns).

Pronunciation

Adjective

armentārius (feminine armentāria, neuter armentārium); first/second-declension adjective

  1. (relational) livestock

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative arcuārius arcuāria arcuārium arcuāriī arcuāriae arcuāria
genitive arcuāriī arcuāriae arcuāriī arcuāriōrum arcuāriārum arcuāriōrum
dative arcuāriō arcuāriae arcuāriō arcuāriīs
accusative arcuārium arcuāriam arcuārium arcuāriōs arcuāriās arcuāria
ablative arcuāriō arcuāriā arcuāriō arcuāriīs
vocative arcuārie arcuāria arcuārium arcuāriī arcuāriae arcuāria

Noun

armentārius m (genitive armentāriī or armentārī); second declension

  1. herdsman
  2. cowboy

Declension

Second-declension noun.

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants

  • Italian: armentario (learned)

References

  • armentarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • armentarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • armentarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.