arquatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [arˈkʷaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [arˈkʷaː.t̪us]
Adjective
arquātus (feminine arquāta, neuter arquātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arquātus | arquāta | arquātum | arquātī | arquātae | arquāta | |
| genitive | arquātī | arquātae | arquātī | arquātōrum | arquātārum | arquātōrum | |
| dative | arquātō | arquātae | arquātō | arquātīs | |||
| accusative | arquātum | arquātam | arquātum | arquātōs | arquātās | arquāta | |
| ablative | arquātō | arquātā | arquātō | arquātīs | |||
| vocative | arquāte | arquāta | arquātum | arquātī | arquātae | arquāta | |
Derived terms
References
- “arquatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- arquatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.