artykulacyjnie

Polish

Etymology

From artykulacyjny +‎ -ie. First attested in 1907.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ar.tɘ.ku.laˈt͡sɘj.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɘjɲɛ
  • Syllabification: ar‧ty‧ku‧la‧cyj‧nie

Adverb

artykulacyjnie (not comparable)

  1. in an articulational way
nouns
verbs

References

  1. ^ Akademja Umiejętności w Krakowie. Komisja Językowa (1907) Materyały i prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie‎[1], volumes 2-3, Nakł. Akademii Umiejętności, page 331: “W każdym razie o nie jest nigdy artykulacyjnie wprost równe u, é prawie nigdy równe y.”
  2. ^ artykulacyjnie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.