arvidon
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *arbaidōną
Verb
arvidon
Conjugation
Conjugation of arvidon (weak class 2)
| infinitive | arvidon | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | arvidon | arvidoda |
| 2nd person singular | arvidos | arvidodes |
| 3rd person singular | arvidod | arvidoda |
| plural | arvidiod | arvidodun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | arvido | arvidodi |
| 2nd person singular | arvidos | arvidodis |
| 3rd person singular | arvido | arvidodi |
| plural | arvidion | arvidodin |
| imperative | present | |
| singular | arvido | |
| plural | arvidiod | |
| participle | present | past |
| arvidondi | giarvidod, arvidod | |