aschitac
Romanian
Etymology
Borrowed from Ancient Greek ἀσκητικός (askētikós).
Noun
aschitac m (plural aschitaci)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | aschitac | aschitacul | aschitaci | aschitacii | |
| genitive-dative | aschitac | aschitacului | aschitaci | aschitacilor | |
| vocative | aschitacule | aschitacilor | |||