assimilatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of assimilō.
Participle
assimilātus (feminine assimilāta, neuter assimilātum); first/second-declension participle
- alternative form of assimulatus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | assimilātus | assimilāta | assimilātum | assimilātī | assimilātae | assimilāta | |
| genitive | assimilātī | assimilātae | assimilātī | assimilātōrum | assimilātārum | assimilātōrum | |
| dative | assimilātō | assimilātae | assimilātō | assimilātīs | |||
| accusative | assimilātum | assimilātam | assimilātum | assimilātōs | assimilātās | assimilāta | |
| ablative | assimilātō | assimilātā | assimilātō | assimilātīs | |||
| vocative | assimilāte | assimilāta | assimilātum | assimilātī | assimilātae | assimilāta | |