assimulaturus

Latin

Etymology

Future active participle of assimulō.

Participle

assimulātūrus (feminine assimulātūra, neuter assimulātūrum); first/second-declension participle

  1. about to assimilate

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative assimulātūrus assimulātūra assimulātūrum assimulātūrī assimulātūrae assimulātūra
genitive assimulātūrī assimulātūrae assimulātūrī assimulātūrōrum assimulātūrārum assimulātūrōrum
dative assimulātūrō assimulātūrae assimulātūrō assimulātūrīs
accusative assimulātūrum assimulātūram assimulātūrum assimulātūrōs assimulātūrās assimulātūra
ablative assimulātūrō assimulātūrā assimulātūrō assimulātūrīs
vocative assimulātūre assimulātūra assimulātūrum assimulātūrī assimulātūrae assimulātūra