asztali
Hungarian
Etymology
asztal (“table”) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒstɒli]
- Hyphenation: asz‧ta‧li
- Rhymes: -li
Adjective
asztali (not comparable)
- (of the) table/desktop/desk
- asztali só ― table salt
- asztali áldás ― grace (a prayer said at the table before or after a meal)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | asztali | asztaliak |
| accusative | asztalit | asztaliakat |
| dative | asztalinak | asztaliaknak |
| instrumental | asztalival | asztaliakkal |
| causal-final | asztaliért | asztaliakért |
| translative | asztalivá | asztaliakká |
| terminative | asztaliig | asztaliakig |
| essive-formal | asztaliként | asztaliakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | asztaliban | asztaliakban |
| superessive | asztalin | asztaliakon |
| adessive | asztalinál | asztaliaknál |
| illative | asztaliba | asztaliakba |
| sublative | asztalira | asztaliakra |
| allative | asztalihoz | asztaliakhoz |
| elative | asztaliból | asztaliakból |
| delative | asztaliról | asztaliakról |
| ablative | asztalitól | asztaliaktól |
| non-attributive possessive – singular |
asztalié | asztaliaké |
| non-attributive possessive – plural |
asztaliéi | asztaliakéi |
Derived terms
Compound words
Expressions
Further reading
- asztali in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- asztali in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).