atíolaic
Irish
Etymology
From ath- (“re-”) + tíolaic (“bestow; dedicate”).
Verb
atíolaic (present analytic atíolacann, future analytic atíolacfaidh, verbal noun atíolacadh, past participle atíolactha)
Conjugation
conjugation of atíolaic (first conjugation – B)
| verbal noun | atíolacadh | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | atíolactha | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | atíolacaim | atíolacann tú; atíolacair† |
atíolacann sé, sí | atíolacaimid | atíolacann sibh | atíolacann siad; atíolacaid† |
a atíolacann; a atíolacas / a n-atíolacann* |
atíolactar |
| past | d'atíolaic mé; d'atíolacas / atíolaic mé‡; atíolacas‡ |
d'atíolaic tú; d'atíolacais / atíolaic tú‡; atíolacais‡ |
d'atíolaic sé, sí / atíolaic sé, sí‡ |
d'atíolacamar; d'atíolaic muid / atíolacamar‡; atíolaic muid‡ |
d'atíolaic sibh; d'atíolacabhair / atíolaic sibh‡; atíolacabhair‡ |
d'atíolaic siad; d'atíolacadar / atíolaic siad; atíolacadar‡ |
a d'atíolaic / ar atíolaic* |
atíolacadh; hatíolacadh† |
| past habitual | d'atíolacainn / atíolacainn‡; n-atíolacainn‡‡ |
d'atíolactá / atíolactá‡; n-atíolactᇇ |
d'atíolacadh sé, sí / atíolacadh sé, sí‡; n-atíolacadh sé, s퇇 |
d'atíolacaimis; d'atíolacadh muid / atíolacaimis‡; atíolacadh muid‡; n-atíolacaimis‡‡; n-atíolacadh muid‡‡ |
d'atíolacadh sibh / atíolacadh sibh‡; n-atíolacadh sibh‡‡ |
d'atíolacaidís; d'atíolacadh siad / atíolacaidís‡; atíolacadh siad‡; n-atíolacaidís‡‡; n-atíolacadh siad‡‡ |
a d'atíolacadh / a n-atíolacadh* |
d'atíolactaí / atíolactaí‡; n-atíolacta퇇 |
| future | atíolacfaidh mé; atíolacfad |
atíolacfaidh tú; atíolacfair† |
atíolacfaidh sé, sí | atíolacfaimid; atíolacfaidh muid |
atíolacfaidh sibh | atíolacfaidh siad; atíolacfaid† |
a atíolacfaidh; a atíolacfas / a n-atíolacfaidh* |
atíolacfar |
| conditional | d'atíolacfainn / atíolacfainn‡; n-atíolacfainn‡‡ | d'atíolacfá / atíolacfá‡; n-atíolacfᇇ | d'atíolacfadh sé, sí / atíolacfadh sé, sí‡; n-atíolacfadh sé, s퇇 | d'atíolacfaimis; d'atíolacfadh muid / atíolacfaimis‡; atíolacfadh muid‡; n-atíolacfaimis‡‡; n-atíolacfadh muid‡‡ | d'atíolacfadh sibh / atíolacfadh sibh‡; n-atíolacfadh sibh‡‡ | d'atíolacfaidís; d'atíolacfadh siad / atíolacfaidís‡; atíolacfadh siad‡; n-atíolacfaidís‡‡; n-atíolacfadh siad‡‡ | a d'atíolacfadh / a n-atíolacfadh* |
d'atíolacfaí / atíolacfaí‡; n-atíolacfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go n-atíolaca mé; go n-atíolacad† |
go n-atíolaca tú; go n-atíolacair† |
go n-atíolaca sé, sí | go n-atíolacaimid; go n-atíolaca muid |
go n-atíolaca sibh | go n-atíolaca siad; go n-atíolacaid† |
— | go n-atíolactar |
| past | dá n-atíolacainn | dá n-atíolactá | dá n-atíolacadh sé, sí | dá n-atíolacaimis; dá n-atíolacadh muid |
dá n-atíolacadh sibh | dá n-atíolacaidís; dá n-atíolacadh siad |
— | dá n-atíolactaí |
| imperative | ||||||||
| – | atíolacaim | atíolaic | atíolacadh sé, sí | atíolacaimis | atíolacaigí; atíolacaidh† |
atíolacaidís | — | atíolactar |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Derived terms
- atíolacas m (“reconveyance”)
Mutation
| radical | eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
|---|---|---|---|
| atíolaic | n-atíolaic | hatíolaic | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “atíolaic”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN