tíolaic

Irish

Etymology 1

From Middle Irish tidlaicid, from Old Irish do·indnaig.[1]

Alternative forms

Verb

tíolaic (present analytic tíolacann, future analytic tíolacfaidh, verbal noun tíolacadh, past participle tíolactha)

  1. (law) to convey (transfer legal rights)
  2. to dedicate (set apart for religious purposes; inscribe to another)
  3. to present, grant, bestow
Conjugation
conjugation of tíolaic (first conjugation – B)
verbal noun tíolacadh
past participle tíolactha
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present tíolacaim tíolacann tú;
tíolacair† 		tíolacann sé, sí tíolacaimid tíolacann sibh tíolacann siad;
tíolacaid† 		a thíolacann; a thíolacas /
a dtíolacann* 		tíolactar
past thíolaic mé; thíolacas thíolaic tú; thíolacais thíolaic sé, sí thíolacamar; thíolaic muid thíolaic sibh; thíolacabhair thíolaic siad; thíolacadar a thíolaic /
ar thíolaic* 		tíolacadh
past habitual thíolacainn / dtíolacainn‡‡ thíolactá / dtíolactᇇ thíolacadh sé, sí / dtíolacadh sé, s퇇 thíolacaimis; thíolacadh muid / dtíolacaimis‡‡; dtíolacadh muid‡‡ thíolacadh sibh / dtíolacadh sibh‡‡ thíolacaidís; thíolacadh siad / dtíolacaidís‡‡; dtíolacadh siad‡‡ a thíolacadh /
a dtíolacadh* 		thíolactaí / dtíolacta퇇
future tíolacfaidh mé;
tíolacfad 		tíolacfaidh tú;
tíolacfair† 		tíolacfaidh sé, sí tíolacfaimid;
tíolacfaidh muid 		tíolacfaidh sibh tíolacfaidh siad;
tíolacfaid† 		a thíolacfaidh; a thíolacfas /
a dtíolacfaidh* 		tíolacfar
conditional thíolacfainn / dtíolacfainn‡‡ thíolacfá / dtíolacfᇇ thíolacfadh sé, sí / dtíolacfadh sé, s퇇 thíolacfaimis; thíolacfadh muid / dtíolacfaimis‡‡; dtíolacfadh muid‡‡ thíolacfadh sibh / dtíolacfadh sibh‡‡ thíolacfaidís; thíolacfadh siad / dtíolacfaidís‡‡; dtíolacfadh siad‡‡ a thíolacfadh /
a dtíolacfadh* 		thíolacfaí / dtíolacfa퇇
subjunctive
present go dtíolaca mé;
go dtíolacad† 		go dtíolaca tú;
go dtíolacair† 		go dtíolaca sé, sí go dtíolacaimid;
go dtíolaca muid 		go dtíolaca sibh go dtíolaca siad;
go dtíolacaid† 		— go dtíolactar
past dá dtíolacainn dá dtíolactá dá dtíolacadh sé, sí dá dtíolacaimis;
dá dtíolacadh muid 		dá dtíolacadh sibh dá dtíolacaidís;
dá dtíolacadh siad 		— dá dtíolactaí
imperative
– tíolacaim tíolaic tíolacadh sé, sí tíolacaimis tíolacaigí;
tíolacaidh† 		tíolacaidís — tíolactar

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

Further reading

Etymology 2

Noun

tíolaic f (genitive singular tíolaice)

  1. verbal noun of tíolaic

Etymology 3

Verb

tíolaic

  1. alternative form of tionlaic

Mutation

Mutated forms of tíolaic
radical lenition eclipsis
tíolaic thíolaic dtíolaic

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “do·indnaig”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
  2. ^ “tíolaic”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.