atıl

Turkish

Etymology

From Arabic عَاطِل (ʕāṭil).

Pronunciation

  • Hyphenation: a‧tıl

Adjective

atıl

  1. inert, inactive, idle

Declension

Predicative forms of atıl
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) atılım atıl mıyım?
sen (you are) atılsın atıl mısın?
o (he/she/it is) atıl / atıldır atıl mı?
biz (we are) atılız atıl mıyız?
siz (you are) atılsınız atıl mısınız?
onlar (they are) atıl(lar) atıl(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) atıldım atıl mıydım?
sen (you were) atıldın atıl mıydın?
o (he/she/it was) atıldı atıl mıydı?
biz (we were) atıldık atıl mıydık?
siz (you were) atıldınız atıl mıydınız?
onlar (they were) atıldılar atıl mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) atılmışım atıl mıymışım?
sen (you were) atılmışsın atıl mıymışsın?
o (he/she/it was) atılmış atıl mıymış?
biz (we were) atılmışız atıl mıymışız?
siz (you were) atılmışsınız atıl mıymışsınız?
onlar (they were) atılmışlar atıl mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) atılsam atıl mıysam?
sen (if you) atılsan atıl mıysan?
o (if he/she/it) atılsa atıl mıysa?
biz (if we) atılsak atıl mıysak?
siz (if you) atılsanız atıl mıysanız?
onlar (if they) atılsalar atıl mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Further reading

  • atıl”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu