atrahtnian
Old English
Etymology
By surface analysis, ā- + trahtnian
Pronunciation
- IPA(key): /ɑːˈtrɑxt.ni.ɑn/
Verb
ātrahtnian
Conjugation
Conjugation of ātrahtnian (weak, class 2)
| infinitive | ātrahtnian | ātrahtnienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ātrahtniġe | ātrahtnode |
| second person singular | ātrahtnast | ātrahtnodest |
| third person singular | ātrahtnaþ | ātrahtnode |
| plural | ātrahtniaþ | ātrahtnodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ātrahtniġe | ātrahtnode |
| plural | ātrahtniġen | ātrahtnoden |
| imperative | ||
| singular | ātrahtna | |
| plural | ātrahtniaþ | |
| participle | present | past |
| ātrahtniende | ātrahtnod | |