audytorka

See also: audytorką

Polish

Etymology

From audytor +‎ -ka. First attested in 1842.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.dɘˈtɔr.ka/
  • Rhymes: -ɔrka
  • Syllabification: au‧dy‧tor‧ka

Noun

audytorka f (male equivalent audytor)

  1. (archaic) female equivalent of audytor (“auditor”) (one who listens)

Declension

Declension of audytorka
singular plural
nominative audytorka audytorki
genitive audytorki audytorek
dative audytorce audytorkom
accusative audytorkę audytorki
instrumental audytorką audytorkami
locative audytorce audytorkach
vocative audytorko audytorki
adjectives
noun

References

  1. ^ Adam Jocher (1842) Obraz bibliograficzno-historyczny literatury i nauk w Polsce: od wprowadzenia do niej druku po rok 1830 włac̜znie, z pism Janockiego, Bentkowskiego, Ludwika Sobolewskiego, Ossolińskiego, Juszynskiego, Jana Winc. i Jerz. Sam. Bandtków i t. d‎[1] (in Polish), page 638: “376: Nie dawno sławny na całą Polskę Kaznodzieia nawiedza pilną audytorkę swoię.”
  2. ^ audytorka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.