auscultaturus

Latin

Etymology

Future active participle of auscultō

Participle

auscultātūrus (feminine auscultātūra, neuter auscultātūrum); first/second-declension participle

  1. about to listen

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative auscultātūrus auscultātūra auscultātūrum auscultātūrī auscultātūrae auscultātūra
genitive auscultātūrī auscultātūrae auscultātūrī auscultātūrōrum auscultātūrārum auscultātūrōrum
dative auscultātūrō auscultātūrae auscultātūrō auscultātūrīs
accusative auscultātūrum auscultātūram auscultātūrum auscultātūrōs auscultātūrās auscultātūra
ablative auscultātūrō auscultātūrā auscultātūrō auscultātūrīs
vocative auscultātūre auscultātūra auscultātūrum auscultātūrī auscultātūrae auscultātūra