autoidentyfikacyjny

Polish

Etymology

From autoidentyfikacja +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.tɔ.i.dɛn.tɘ.fi.kaˈt͡sɘj.nɘ/
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: au‧to‧i‧den‧ty‧fi‧ka‧cyj‧ny

Adjective

autoidentyfikacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, psychology) self-identification

Declension

Declension of autoidentyfikacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative autoidentyfikacyjny autoidentyfikacyjna autoidentyfikacyjne autoidentyfikacyjni autoidentyfikacyjne
genitive autoidentyfikacyjnego autoidentyfikacyjnej autoidentyfikacyjnego autoidentyfikacyjnych
dative autoidentyfikacyjnemu autoidentyfikacyjnej autoidentyfikacyjnemu autoidentyfikacyjnym
accusative autoidentyfikacyjnego autoidentyfikacyjny autoidentyfikacyjną autoidentyfikacyjne autoidentyfikacyjnych autoidentyfikacyjne
instrumental autoidentyfikacyjnym autoidentyfikacyjną autoidentyfikacyjnym autoidentyfikacyjnymi
locative autoidentyfikacyjnym autoidentyfikacyjnej autoidentyfikacyjnym autoidentyfikacyjnych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.