avkunna
Swedish
Etymology
Borrowed from German abkünden. By surface analysis, av + kunna. Compare förkunna, kungöra.
Verb
avkunna (present avkunnar, preterite avkunnade, supine avkunnat, imperative avkunna)
- (formal) announce
Declension
In particular about verdicts.
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | avkunna | avkunnas | ||
| supine | avkunnat | avkunnats | ||
| imperative | avkunna | — | ||
| imper. plural1 | avkunnen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | avkunnar | avkunnade | avkunnas | avkunnades |
| ind. plural1 | avkunna | avkunnade | avkunnas | avkunnades |
| subjunctive2 | avkunne | avkunnade | avkunnes | avkunnades |
| present participle | avkunnande | |||
| past participle | avkunnad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.