awam

Indonesian

Etymology

From Malay awam, from Classical Malay awam, from Arabic عَوَامّ (ʕawāmm), plural of عَامَّة (ʕāmma).[1]

Pronunciation

Adjective

awam

  1. common, ordinary, public (of common people)
    Synonyms: publik, umum

Derived terms

  • diawamkan
  • keawaman
  • mengawamkan
  • pengawam

Noun

awam (plural awam-awam)

  1. commoner

References

  1. ^ Erwina Burhanuddin, Abdul Gaffar Ruskhan, R.B. Chrismanto (1993) Penelitian kosakata bahasa Arab dalam bahasa Indonesia [Research on Arabic vocabulary in Indonesian]‎[1], Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, →ISBN, →OCLC

Further reading

Malay

Etymology

Borrowed from Arabic عَوَامّ (ʕawāmm), plural of عَامَّة (ʕāmma).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈawam/ [ˈa.wam]
  • Rhymes: -awam, -am
  • Hyphenation: a‧wam

Adjective

awam (Jawi spelling عوام)

  1. public[1]
    Synonyms: jelata, umum
    Synonym: (chiefly Indonesian) publik
    telefon awampublic telephone
  2. civil[2]
    Synonym: sivil
    Synonym: sipil (Indonesian)
    kerajaan awamcivil government
  3. (Malaysia, Singapore, derogatory, slang) banal, everyday
    muka minah tu awam siotthat girl's face is so common

Derived terms

Descendants

  • > Indonesian: awam (inherited)

References

  1. ^ "awam" in Kamus Dewan, Fourth Edition, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
  2. ^ "awam" in Kamus Dewan, Fourth Edition, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Further reading