awanturzysta

See also: awanturzystą

Polish

Etymology

From awantura +‎ -ysta.

Pronunciation

  • IPA(key): /a.van.tuˈʐɘs.ta/
  • Rhymes: -ɘsta
  • Syllabification: a‧wan‧tu‧rzys‧ta

Noun

awanturzysta m pers

  1. (archaic) alternative form of awanturnik

Declension

Declension of awanturzysta
singular plural
nominative awanturzysta awanturzyści/awanturzysty (deprecative)
genitive awanturzysty awanturzystów
dative awanturzyście awanturzystom
accusative awanturzystę awanturzystów
instrumental awanturzystą awanturzystami
locative awanturzyście awanturzystach
vocative awanturzysto awanturzyści
adjective
adverb
nouns
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.