azać
Old Polish
Etymology
From aza + -ć. First attested in c. 1500.
Pronunciation
Particle
azać
- interrogative particle: introduces a yes-no question
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], pages 793–794:
- Pilat... odpowiedział...: Azaciem ja Żyd (numquid ego Judaeus sum Jo 18, 35)?
- [Piłat... odpowiedział...: Azaciem ja Żyd (numquid ego Judaeus sum Jo 18, 35)?]
Derived terms
conjunction
Descendants
- Polish: azać
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “azać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish azać. By surface analysis, aza + -ć.
Pronunciation
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈa.zɒt͡ɕ/
- (Masovia):
- (Far Masovian) IPA(key): /ˈa.zat͡ɕ/
Particle
azać
- (Middle Polish or Far Masovian) interrogative particle: introduces a yes-no question
- Azać ja co dzień bede pas bydło? (Far Masovian) ― Will I be feeding the livestock every day?
- (Middle Polish) expresses uncertainty; maybe, perhaps
Further reading
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “azać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Wojciech Grzegorzewicz (1894) “azać”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 102