bálkur
Icelandic
Etymology
Inherited from Old Norse bǫlkr, from Proto-Germanic *balkô.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpaul̥kʏr/
- Rhymes: -aul̥kʏr
Noun
bálkur m (genitive singular bálks, nominative plural bálkar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | bálkur | bálkurinn | bálkar | bálkarnir |
| accusative | bálk | bálkinn | bálka | bálkana |
| dative | bálki, bálk | bálknum, bálkinum | bálkum | bálkunum |
| genitive | bálks | bálksins | bálka | bálkanna |