bôge

West Frisian

Etymology

From Old Frisian boga, from Proto-West Germanic *bogō, from Proto-Germanic *bugô.

Cognate with Dutch boog, English bow, German Bogen, and Swedish båge.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɔːɡə/

Noun

bôge c (plural bôgen, diminutive bôchje)

  1. bow (weapon)
  2. arch
  3. arc

Derived terms

Further reading

  • bôge”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011