bönerum
Swedish
Etymology
Compound of bön + -e- + rum.
Noun
bönerum n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | bönerum | bönerums |
| definite | bönerummet | bönerummets | |
| plural | indefinite | bönerum | bönerums |
| definite | bönerummen | bönerummens |
Compound of bön + -e- + rum.
bönerum n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | bönerum | bönerums |
| definite | bönerummet | bönerummets | |
| plural | indefinite | bönerum | bönerums |
| definite | bönerummen | bönerummens |