See also: Appendix:Variations of "bon"
Swedish
Etymology
From Old Swedish bø̄n, from Old Norse bœn, bón, from Proto-Germanic *bōniz (“curse, prayer”), from Proto-Indo-European *bʰeh₂- (“to speak, say”).
Pronunciation
Noun
bön c
- prayer
- A practice of communicating with one's God.
- The act of praying.
- The specific words or methods used for praying.
- A plea (like the more obscure meaning of prayer in English)
Declension
Further reading
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish بوك (böñ), from Proto-Turkic *bȫn (“stupid, foolish”). Cognate with Turkmen mȫn.
Pronunciation
Adjective
bön
- stupid
- Synonyms: ahmak, andaval, aptal, avanak, budala, embesil, salak
Declension
Declension of bön
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
bön
|
bönler
|
| definite accusative
|
bönü
|
bönleri
|
| dative
|
böne
|
bönlere
|
| locative
|
bönde
|
bönlerde
|
| ablative
|
bönden
|
bönlerden
|
| genitive
|
bönün
|
bönlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bönüm
|
bönlerim
|
| 2nd singular
|
bönün
|
bönlerin
|
| 3rd singular
|
bönü
|
bönleri
|
| 1st plural
|
bönümüz
|
bönlerimiz
|
| 2nd plural
|
bönünüz
|
bönleriniz
|
| 3rd plural
|
bönleri
|
bönleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bönümü
|
bönlerimi
|
| 2nd singular
|
bönünü
|
bönlerini
|
| 3rd singular
|
bönünü
|
bönlerini
|
| 1st plural
|
bönümüzü
|
bönlerimizi
|
| 2nd plural
|
bönünüzü
|
bönlerinizi
|
| 3rd plural
|
bönlerini
|
bönlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bönüme
|
bönlerime
|
| 2nd singular
|
bönüne
|
bönlerine
|
| 3rd singular
|
bönüne
|
bönlerine
|
| 1st plural
|
bönümüze
|
bönlerimize
|
| 2nd plural
|
bönünüze
|
bönlerinize
|
| 3rd plural
|
bönlerine
|
bönlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bönümde
|
bönlerimde
|
| 2nd singular
|
bönünde
|
bönlerinde
|
| 3rd singular
|
bönünde
|
bönlerinde
|
| 1st plural
|
bönümüzde
|
bönlerimizde
|
| 2nd plural
|
bönünüzde
|
bönlerinizde
|
| 3rd plural
|
bönlerinde
|
bönlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bönümden
|
bönlerimden
|
| 2nd singular
|
bönünden
|
bönlerinden
|
| 3rd singular
|
bönünden
|
bönlerinden
|
| 1st plural
|
bönümüzden
|
bönlerimizden
|
| 2nd plural
|
bönünüzden
|
bönlerinizden
|
| 3rd plural
|
bönlerinden
|
bönlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bönümün
|
bönlerimin
|
| 2nd singular
|
bönünün
|
bönlerinin
|
| 3rd singular
|
bönünün
|
bönlerinin
|
| 1st plural
|
bönümüzün
|
bönlerimizin
|
| 2nd plural
|
bönünüzün
|
bönlerinizin
|
| 3rd plural
|
bönlerinin
|
bönlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bönüm
|
bönlerim
|
| 2nd singular
|
bönsün
|
bönlersin
|
| 3rd singular
|
bön
böndür
|
bönler
bönlerdir
|
| 1st plural
|
bönüz
|
bönleriz
|
| 2nd plural
|
bönsünüz
|
bönlersiniz
|
| 3rd plural
|
bönler
|
bönlerdir
|
|
Derived terms
Further reading
- “bön”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu